Zanim powstała broń palna, najskuteczniejszym narzędziem w walce była broń sieczna zwana białą, służąca do walki wręcz, ciecia oraz zadawania pchnięć. Jednym z rodzajów takiej broni jest szabla.
Według encyklopedii szabla to długa sieczna broń biała. Od innych broni tego typu, szablę odróżnia wygięta jednosieczna głownia lub posiadająca tzw. pióro. Pióro to dwustronnie zaostrzony koniec głowni, który służył do zadawania pchnięć przeciwnikowi. Zdecydowanie najłatwiej rozróżnić szablę i miecz, który ma prostą obusieczną klingę.
Budowa szabli
Budowa szabli
W konstrukcji szabli wyróżniamy 2 główne części: * A – rękojeść czyli uchwyt wykonywany różnymi technikami np. drewniany, metalowy, z okładzinami z rogów czy skór, czasem zaopatrzony w osłaniający dłoń kabłąk * B – głownia, którą dzielimy na 3 elementy: zastawę (C), moc (D), sztych (E)
Natomiast elementy szabli to: 1. głowica 2. trzon 3. wąsy 4. jelec 5. ostrze 6. grzbiet tzw. tylec 7. płaz 8. strudzina inaczej struzina, zbroczę, bruzda 9. młotek 10. pióro
Historia szabli polskiej
Szabla jest bronią znaną człowiekowi od zarania dziejów. Jej początków wypatrywać należy głównie na wschodzie, w Azji, gdzie spotkać ją można było już w czasach starożytnej Persji. Nim dotarła na ziemie polskie, prym wiodły tutaj miecze. Szabla rozpowszechniła się w Polsce i Europie dopiero w Średniowieczu, a przyczyniły się do tego m.in. najazdy Tatarów i Turków władających zwinnymi szablami, zacieśnienie kontaktów ze wschodnimi sąsiadami – Litwą i Rosją oraz Węgrami. W późniejszym okresie ogromne znaczenia miały przede wszystkim zmiany w sztuce wojennej, pojawienie się lekkich i zwrotnych formacji konnych, zastępujących niezbyt mobile rycerstwo, formacji pieszych oraz konnych najemników o odmiennym uzbrojeniu, a także wynalezienie i rozwój broni palnej.
Historia szabli polskich sięga końca XV wieku. Najstarszy typ szabli polskiej, wszedł do użycia za czasów panowania Stefana Batorego, czyli w XVI wieku. Szabla XVI wieczna charakteryzowała się otwartą rękojeścią, dużym krzyżowym jelcem i ciężką głownią o minimalnej krzywiźnie. Nadal jeszcze dość mocno przypominała miecz. Czasem dłoń osłonięta była łańcuszkiem poprowadzonym od jelca do podstawy rękojeści z kapturkiem lub głowicą. Broń ta używana wyłącznie w boju, nie była zbyt ozdobna, a w całej swojej historii przechodziła wiele metamorfoz.
Typologia szabli polskiej
Na ziemiach polskich wyróżniamy następujące typy szabli: – szabla węgiersko-polska, – szabla ormiańska, – szabla husarska, – karabela, – kościuszkówka, – batorówka, – zygmuntówka, – janówka, – augustówka, – wz. 1921/1922 (L-000), – wz. 1934, – wz. 1971, – wz. 1976 WP i szabla marynarska wz. 1976 MW (Aktualnie w użyciu są szable wz. 76/08 WP i wz. 76/08 MW, odpowiednio w Wojsku Polskim i Marynarce Wojennej) – wz. 1934/2002 na potrzeby Szwadronu Kawalerii Wojska Polskiego (wzór szabli bojowej dla szeregowych i podoficerów tej jednostki, bazuje na wz34) – szabla jako broń używana w sporcie.
Repliki szabli
Obecnie można spotkać repliki szabli będących wzorami oryginalnych modeli zawierających bogato zdobione rękojeści, gładkie lub grawerowane klingi, występujące w zestawie z pochwami lub bez nich.
Szabla była symbolem polskiego sarmatyzmu. Przedstawiamy państwu szereg unikatowych replik tego rodzaju broni, które nadadzą każdemu pomieszczeniu szlacheckiej atmosfery. W naszej ofercie posiadamy m.in.: – szable husarskie, – szable oficerskie proste lub paradne tzw. orle, – szable kawaleryjskie.
Oprócz klasycznej oferty replik wzorowanych na szablach polskich mogą Państwo zamówić u nas grawery na ostrzu lub pochwie szabli, z dedykacją dla miłośnika broni, historii, jak i dziejów państwa polskiego. Nasze modele są cenione przez wielu kolekcjonerów w Polsce i za granicą. Doskonale nadają się na prezent okolicznościowy i jako ozdoba mająca charakter patriotyczny i historyczny.
Do każdego modelu szabli można dokupić tablo (pojedyncze lub podwójne) do prezentacji na ścianie lub stojak (pojedynczy lub podwójny) do prezentacji na komodzie, w witrynie, w pokoju, sali lekcyjnej, a nawet gabinecie lub firmowym biurze.
Używamy ciasteczek, aby poprawić działanie sklepu dla Twojej wygody. Jeśli klikniesz "nie zgadzam się" nie będziemy z nich korzystać w przypadku Twoich wizyt. ZgodaNie zgadzam sięCzytaj więcej
Polityka prywatności
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Szabla Polska – definicja, historia, typologia
Szabla jako broń – definicja i zastosowanie
Zanim powstała broń palna, najskuteczniejszym narzędziem w walce była broń sieczna zwana białą, służąca do walki wręcz, ciecia oraz zadawania pchnięć. Jednym z rodzajów takiej broni jest szabla.
Według encyklopedii szabla to długa sieczna broń biała. Od innych broni tego typu, szablę odróżnia wygięta jednosieczna głownia lub posiadająca tzw. pióro. Pióro to dwustronnie zaostrzony koniec głowni, który służył do zadawania pchnięć przeciwnikowi. Zdecydowanie najłatwiej rozróżnić szablę i miecz, który ma prostą obusieczną klingę.
Budowa szabli
W konstrukcji szabli wyróżniamy 2 główne części:
* A – rękojeść czyli uchwyt wykonywany różnymi technikami np. drewniany, metalowy, z okładzinami z rogów czy skór, czasem zaopatrzony w osłaniający dłoń kabłąk
* B – głownia, którą dzielimy na 3 elementy: zastawę (C), moc (D), sztych (E)
Natomiast elementy szabli to:
1. głowica
2. trzon
3. wąsy
4. jelec
5. ostrze
6. grzbiet tzw. tylec
7. płaz
8. strudzina inaczej struzina, zbroczę, bruzda
9. młotek
10. pióro
Historia szabli polskiej
Szabla jest bronią znaną człowiekowi od zarania dziejów. Jej początków wypatrywać należy głównie na wschodzie, w Azji, gdzie spotkać ją można było już w czasach starożytnej Persji. Nim dotarła na ziemie polskie, prym wiodły tutaj miecze. Szabla rozpowszechniła się w Polsce i Europie dopiero w Średniowieczu, a przyczyniły się do tego m.in. najazdy Tatarów i Turków władających zwinnymi szablami, zacieśnienie kontaktów ze wschodnimi sąsiadami – Litwą i Rosją oraz Węgrami. W późniejszym okresie ogromne znaczenia miały przede wszystkim zmiany w sztuce wojennej, pojawienie się lekkich i zwrotnych formacji konnych, zastępujących niezbyt mobile rycerstwo, formacji pieszych oraz konnych najemników o odmiennym uzbrojeniu, a także wynalezienie i rozwój broni palnej.
Historia szabli polskich sięga końca XV wieku. Najstarszy typ szabli polskiej, wszedł do użycia za czasów panowania Stefana Batorego, czyli w XVI wieku. Szabla XVI wieczna charakteryzowała się otwartą rękojeścią, dużym krzyżowym jelcem i ciężką głownią o minimalnej krzywiźnie. Nadal jeszcze dość mocno przypominała miecz. Czasem dłoń osłonięta była łańcuszkiem poprowadzonym od jelca do podstawy rękojeści z kapturkiem lub głowicą. Broń ta używana wyłącznie w boju, nie była zbyt ozdobna, a w całej swojej historii przechodziła wiele metamorfoz.
Typologia szabli polskiej
Na ziemiach polskich wyróżniamy następujące typy szabli:
– szabla węgiersko-polska,
– szabla ormiańska,
– szabla husarska,
– karabela,
– kościuszkówka,
– batorówka,
– zygmuntówka,
– janówka,
– augustówka,
– wz. 1921/1922 (L-000),
– wz. 1934,
– wz. 1971,
– wz. 1976 WP i szabla marynarska wz. 1976 MW (Aktualnie w użyciu są szable wz. 76/08 WP i wz. 76/08 MW, odpowiednio w Wojsku Polskim i Marynarce Wojennej)
– wz. 1934/2002 na potrzeby Szwadronu Kawalerii Wojska Polskiego (wzór szabli bojowej dla szeregowych i podoficerów tej jednostki, bazuje na wz34)
– szabla jako broń używana w sporcie.
Repliki szabli
Obecnie można spotkać repliki szabli będących wzorami oryginalnych modeli zawierających bogato zdobione rękojeści, gładkie lub grawerowane klingi, występujące w zestawie z pochwami lub bez nich.
Szabla była symbolem polskiego sarmatyzmu. Przedstawiamy państwu szereg unikatowych replik tego rodzaju broni, które nadadzą każdemu pomieszczeniu szlacheckiej atmosfery. W naszej ofercie posiadamy m.in.:
– szable husarskie,
– szable oficerskie proste lub paradne tzw. orle,
– szable kawaleryjskie.
Oprócz klasycznej oferty replik wzorowanych na szablach polskich mogą Państwo zamówić u nas grawery na ostrzu lub pochwie szabli, z dedykacją dla miłośnika broni, historii, jak i dziejów państwa polskiego. Nasze modele są cenione przez wielu kolekcjonerów w Polsce i za granicą. Doskonale nadają się na prezent okolicznościowy i jako ozdoba mająca charakter patriotyczny i historyczny.
Do każdego modelu szabli można dokupić tablo (pojedyncze lub podwójne) do prezentacji na ścianie lub stojak (pojedynczy lub podwójny) do prezentacji na komodzie, w witrynie, w pokoju, sali lekcyjnej, a nawet gabinecie lub firmowym biurze.
Zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą szabli.